คำตอบ: เป็นคนละวัตถุประสงค์กัน เพราะน้ำมันมะพร้าวเป็นกรดไขมันสายปานกลางที่ดูดซึมเร็วจึงเหมาะแก่การเพิ่มพลังงานให้แก่ตับ ในขณะที่ไขมันชนิดอื่นนั้นส่วนใหญ่เป็นกรดไขมันสายยาว (รวมถึงน้ำมันมะกอก) จึงเหมาะแก่การ “ล่อน้ำดี” ให้ออกมาจากตับและถุงน้ำดีได้มากกว่า ซึ่งน้ำดีมีองค์ประกอบของไขมัน เกลือน้ำดี และอนุพันของคอเลสเตอรอล ฯลฯ และจากงานวิจัยของภาควิชาพยาธิวิทยา มหาวิทยาลัยแห่งซินซินเนติ มลรัฐโอไฮโอ ประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อ พ.ศ. 2544 พบว่าสารพิษในรูปของยาฆ่าแมลงหลายชนิดสะสมอยู่ในร่างกายในรูปของไขมัน และเส้นทางหลักในการขับออกนั้นคือการขับออกมาทาง “น้ำดี”
ดังนั้นในบรรดา “กรดไขมันสายยาว” ที่ล่อน้ำดีนั้น ถือว่าน้ำมันมะกอกมีสัดส่วนของกรดไขมันอิ่มตัวเพียงตำแหน่งเดียวเป็นส่วนใหญ่ มีกรดไขมันไม่อิ่มตัวหลายตำแหน่งในสัดส่วนที่น้อยจึงไม่เป็นโทษเหมือนกรดไขมันจากเมล็ดพืชอื่นๆ ในขณะเดียวกัน ตามที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎกพบว่าในสมัยพุทธกาล หมอชีวกโกมารภัจจ์ได้เคยรักษาโรคตับ (ผอมเหลือง) โดยใช้กรดไขมันสายยาว โดยการใช้ “เนยใส” ซึ่งก็เป็นกรดไขมันสายยาวและมีไขมันไม่อิ่มตัวหลายตำแหน่งในปริมาณที่น้อยมากเช่นกัน
